Bir varmýþ Bir yokmuþ diyerek baþlamadý seninle yaþadýðým masal...
Nesli tükenmek üzere bir aþk Son nefesleri yýlgýn ve yýkýlmýþ yalnýzlýklarýn koynunda vermeyi bekliyor... Kimsesiz..
Bir kadýn gördüm Gönlü cennet bahçesi, Gözleri derya denizi...
Yüreði amansýz ve zamansýz kanatýlmýþ Buruk bir aþkýn esiri...
Ahhh kadýným!
Deðmeyecek çektiðin çileye Gönlündeki derin yaralar... Biliyorsun!
Sen ölesiye seviyorsun Helal zannettiðin aþký... O hatýrladýkça seviyor Vaktinden arta kalaný...
Gör!
//
Adamýn biri Zamansýz bir çýðlýk attý Aþk’a Sonra Kadýný ile göz göze geldi Usulca
Bilinmezliðin orta yerinden çýkan his Gönüllere kondu bülbül sesinde ve aþk dans etmeye baþladý Ömrüme denk kadýnýmýn izinde...
Oyun mu bu? Yoksa bir rüya mý? ...
Büyülendim...
Güzel gözlerine düðüm düðüm baðlandýmda Yüreðine ölesiye düðümlendim kadýným...
Varlýðýma deðer kattýn Yalnýzlýk renginden baþka biraz beyaz biraz kýrmýzý..
Beyaz sana olan masumiyetim Kýrmýzý yüreðine olan aþkým Oysa sen Gönlümdeki gökkuþaðýsýn bugün...
Aþk dediðimde Çiçekler açýyor gönlümde ve selam duruyor güneþine.. Sana..
Umut Emsali görülmemiþ bir mutluluk seninle...
Yaþadýðým toz tutmuþ acýlarýn ve gönlümün aþkla evet dediði insanlarýn ardýmda bir gölge olduklarý gerçeði sahile vurmuþ bir deniz yýldýzý kadar Buruk... ve unutulmuþ...
Sen buruk acýlarýn ve toz tutmuþ geçmiþin Üzerine beyaz çalan kadýn.. Hoþgeldin yüreðime..