Sularý çekilmiþ bir gölün beyazýna doðan güneþti yazan kaderimizi.. Sarýsýcak Eylül sabahýydý henüz ýþýyan yüzlerimize... Ve yeni bir masal yaþanacaktý gözlerinin karasýna vuran maviliklerimde.. Ýçime çektiðim sadece huzurdu dünün yabancýsý senin yanýnda.. Ýçinde her serüveni barýndýran gülüþün vardý yüzünde hala unutamadýðým.. Biraz hüzün, biraz coþku, biraz gizem en çok ta yaramaz bir çocuðun haylazlýðý.... Öylesine çýktýðýmýz bu yolculuktu keþfettiren kendimizi yeniden.. Yol boyunca yaptýðýn sohbetti belkide içimde seni çoðaltan ve geçmiþi yokeden.. Sonu belli olmayan kötü olasýlýklarýn henüz can bulmadýðý bir maceraydý baþlayan.. Fikrinin ince gülü deðildim belki ama gülüþündü beni sarýp sarmalayan... Sen konuþtukça sende çoðalan daha çok baðlanan ve daha da çocuklaþan...
Ve gittin aniden...anýlar ve özlemin yarým kalan bir þarkýnýn melodisiydi artýk.. Ay ýþýðý düþürdüðüm yüreðimin siyahýnda, umutlar ektim yokluðun kadar.. Deli bir hýzla akýp giden hayatýn içinde çok aðýrdý oysa benim zamanlarým.. Hüznü barýndýran eylül akþamlarýnýn yalnýzlýðýnda özledim en çok duymadýðým sesini.. Döneceðin günü bilmeden, kavuþamama ihtimalini hiç düþünmeden sevdim seni.. Masal tadýnda yaþanmýþ birkaç günün kahramanýydýn sen en güzel düþlerimde.. Bilmediðim biryerlerde de olsan, nefes aldýðýný bilmek yetiyordu ayný gökyüzünün altýnda.. Tutkuydun, aþktýn, özlenendin, beklemeye deðer beklenendin.. Heyecaným, sýkýntým, acým, sevincim, kederim, yalnýzlýðým, umudum, mutluluðum, Her anýmý herþeyimi paylaþtýðýmdýn o asýrlar gibi geçen zamanda diðer yarýmdýn..
Ve bir Kasým akþamýydý yüzümü güldüren sesini ilk kez duyuþum.. Dýþardaki yaðmura inat yanaklarýmdan süzülen yaþlarýmdý mutluluðum... Bu deli sevdanýn okyanus hasretleri dinecekti iþte..görecektim seni yeniden.. Konuþacak, paylaþacak ne çok þeyimiz vardý bi solukta anlatýlacak.. Gözlerin gözlerimle buluþtuðu an sýmsýký sarýlacaktým boynuna Daha sen adýmýný atmadan içeriye...Kelebekler uçacaktý yüreðimden kýpýr kýpýr Doyasýya yaþayacaktým bu kez seni tüm gidiþlerden arýnmýþ.. Bitmeyecek bir ayin gibi eriyene kadar tükenecektim teninde.. Biliyorum gökkuþaðý masalýmýn kahramaný..yeni gidiþlere gebeydi geliþin.. Hayat ne acýmasýz, zaman dar zaman, gece ne kýsaydý... Kendi maceranýn belirsizliðinde tükettik yalnýzlýðýmýzý anlar içinde.. Dönüþ yollarýnýn aydýnlýðý bir mum ýþýðý kadar bile deðildi karanlýða karýþtýðýnda.. Sana ulaþacaðýmý bilsem bir mektubun posta pulu olmaya da razýydým.. Adresi belli olmayan uzaklýklarýnýn kapýsý altýndan atýlan.. Bütün fýrtýnalarý göze alýp, yüzmeye de hazýrdým kýyýsý olmayan denizlerine.. Ama sen hep korktun beni üzmekten, incitmekten..söz vermekten... En çokta aþýk olmaktan,oysa aþk sendin, koysaydýn yüreðine ellerini anlayacaktýn.. Tüm kötü olasýlýklarýn kanser hücresi gibi sarmaladýðý zaman Deli mavi bi aþka izin vermedi mantýðýnla vals yapan düþüncelerinde.. Herþeyden önce tek dostun tek gerçeðindim alaþaðý edilmiþliklerinden geriye kalan.. Ne karmaþýktý yaþadýklarýn, yaþadýklarým..anlamsýz pusularýn koynundaki hayatta.. Oysa beklediðim sevgiliydin sen, yan yatýrýlmýþ kum saatinin tanelerinde...
Þimdi seni görme ihtimalim hiç olmasa da, aþk boynu bükük kalsa da yüreklerimizde gökten üç elma düþmeyecek benim masalýmda ne sana ne bana...
by Zelish KSC 30/12/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zelish Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.