sürek avı

içimdeydi
kopan fýrtýnalar
aðýr aðýr
acýya acýya
kanýrta kanýrta
kopan organlar...
içimdeydi
hep tufanlar
dýþýmda, demir atýlmýþ
sakin limanlar...
içimden avlandým ben
içimden...
daldým gördüðüm ilk ormana
sessizce düþtüm peþime
eðildim topraða
yerdeki izlere baktým
kaldýrdým baþýmý
kýrýk dallarý gördüm
soluk yapraklara bastým
adým adým yaklaþtým
uzattým burnumu havaya
kokladým
sessiz, sakin, emin, kararlý...
gördüm uzaklardan
iþte þimdi gerginim,
iþte þimdi heyecanlý...

17.10.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: