Yetim Şiir

-Ayrýlýk hiç durmaksýzýn geçiriyor boðazýma çengelini
Çok zor yollardan geçtim de görmedim böylesini
Ne sen ne ben kýymetlim,
Kader kendisi koydu aramýza engelini… -




Sen deðil miydin çocuk, azarýný yesen de “anne” diye aðlayan
Ne çabuk vazgeçtin benden ki ben doðurmuþken seni sancýlý bir aþk hikayesinden…

Sularý durulmayan gönül evimin en asil misafiri
Ey aþk adlý dinimin baþ kâfiri
Þiirlerin sahibi, sebebi,
Nerdesin…?
Beni býraktýðýn gibi yetim mi býraktýn þiirlerimi
Sözsüz mü býraktýn sihirlerimi
Býraktýn mý sahi beni…?

Ýnanmasý zor geliyor
Et ayrýldý mý týrnaktan
Kalp vaz mý geçti vurmaktan
…
Halimi hatrýmý sormaktan
Sana ar mý geliyor…?


Sen deðil miydin çocuk, aþktan öte biz dostuz diyen
Ne çabuk vazgeçtin benden ki ben baþka dost edinmemiþken senden…

Mezarý kazýlan þiirlerimin topraðý
Ey ölüm denen sonun baþlangýcý
Gönlümün miracý, kiracýsý
Nerdesin…?
Fesh mi ettin sözleþmemizi
Erteledin mi yüzleþmemizi
…
Yokluðundan dünya bana dar geliyor
Sesimden bile kaçmak
Sana kar mý geliyor…?

Ben senin en güzel zamanýndým
Sen hep tersime döndün
Fark edemedin oysa benimle ayný yöndün…
Hava gibiydin ateþime
Gör ki ben de söndüm…


- Dilek -


Sosyal Medyada Paylaşın: