avlunun ortasýnda titreyen ellerim
üþüdüm senin yokluðunda
ne güzel sohbetlerde
ýsýtýrdýk birbirimizi
çetin geçen her kýþta
ne kadar uzun zaman oldu
.....varlýðýnla.....
beni þereflendirdiðinden beri
ne çok alýþmýstým sana
her baharda kýrlarda koþup oynardýk
çoçukca sevinçlerle
her gece dua ederdik seninle
kýþ gelmesin üþümeyelim diye
.....oysa ki.....
kýþýn kar topu oynardýk
sen hep bana atardýn
bense sana kýyamazdým
kardan adam yapardýk sen hep
benim adýmý yazardýn üstüne
sonra da karþýsýna gecip
sende böyle þismansýn diye
hep gülerdin bana
.....þimdi.....
anýlarda dolanan beynim
hep bunlarý geçiriyor
gözümün önünden
sen ve seninle yaptýklarým
öyle çok doldurmussun ki beni
kar bile mutlu etmiyor
anlam katmýyor
.....hayatýma.....
baharda bile gülemiyorum
koþmuyorum kýrlarda
gittiðinden beri
ne çok sevmiþim seni
sensiz hiç bir þey
mutlu etmiyor beni.......
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.