DELİKANLI DURUŞU
O, mahallenin delikanlýsýydý,
Bölge ondan sorulurdu.
Bir imajý vardý,
Önünde el pençe durulurdu.
Önceleri baþýnda bir sarýk vardý,
Sonrada bir fes,
Namý yaygýndý her devir,
Hayrandý ona herkes.
Mazlumu ezmez, korur,
Asi karþýsýnda mertçe durur,
Her davranýþý, söylemi anlam yüklüdür,
Büyük hedeflere soyunur.
Yedi asýr dövdü, elin itini,
Vurdu yumruðunu masaya yüreklice,
Bir çatýk kaþý yetti içinden geçeni anlatmaya,
Çekti kýlýcýný ölümüne delice.
Adalet timsaliydi dünya da,
Öldüðünde asýrlar boyu yasý tutuldu.
Nesli þamarlanýyor þimdi,
Adaleti çabuk unutuldu.
Yasalarý baþkalarý koyuyor, þuursuzca,
Eziyor mazlumlarý onursuzca,
BM, AB, NATO enjektesiyle,
Vampir misali emiyor kanlarý doyumsuzca.
Cumhuriyet isimli, küçük Osmanlý
Büyüyor yine ayný mahalle de,
Alacak babasýnýn yerini, afili edasýyla,
Alt yapý hazýrlýyor, her merhale de.
Þekilleniyor gözlerinde kartal bakýþlarý,
Cumhuriyet adýyla yapacak yarýþlarý,
Adalet terazisi düsturu olacak yine,
Düzeltecek duruþuyla, kanlý yanlýþlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.