İSTASYONDA TEK BAŞINA
ÝSTASYONDA TEK BAÞINA
Bu istasyonun son bekleyeniyim,
Gurbet treni almadý beni, götürmedi neden?
Ayrýlýk rüzgârý neden hep beni vurdu?
Anlayamadým, çözemedim bir türlü
***
Kara bir çýðlýkla uyanýrým her sabah,
Katar katar geçer, ruhuma inat, bedenime nispet,
Ýçim titrese de, yüreðim yansa da,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
***
Yýllar önce almýþtý seni benden, apansýz,
Kara suratýyla, kara çýðlýðýyla, karanlýkta,
Bin bir ümitle geleceðini düþlerken,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
***
Rüzgârýn esintisiydi kokunu bana getiren,
Salladýðýn o beyaz mendildi hafýzamda son kalan,
O bebeksi gülüþün sanki ölüme uyanýþ gibiydi,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
***
Kader mi ihanet etti, yoksa baþka bir sebep mi var?
Yoksa çýlgýn rüzgârlar mý sardý seni, benden habersiz?
Getirmiyor kokunu, esmiyor artýk delice rüzgâr,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
***
Bak, gözlerim hala seni arýyor boþ istasyonda,
Her alev saçlýyý seni sanýp, koþasým geliyor,
Bir yar mý, yoksa bir dost mu bu acýyý bana çektiren?
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
***
Ayrýlýk türküsü dökülmüyor artýk dilimden,
Gönlüm küskün, dilim suskun, yüreðim ezik,
Hayalin avuntum oldu, gözlerim geceye nöbet,
Anlayamadým, çözemedim bir türlü.
HALÝT DURUCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.