Her Mevsim Bahar Olmalı

Þeffaf kanatlarýn mý vardý hiç ýslanmamýþ
Bir çýrpmada uçup gittin elimden
Gözlerim nefeslerine takýlý

Hangi mevsimin gönlü yalnýz rüzgârlarý esiyor sokaklarda
Umudun ayaklarý çýplak
Adý yasak bir gönül koþusu bu
Lambalar sönük takvimlerde
Yarýnlar düþük
Bir yaprak sürüklenmede
Gölgesinde hüzün

Nefesler kendi girdaplarýna yakalanmýþ
Döngünün sýnýrý yok
Dibi delinmiþ teknede yolculuk hayat
Bir gözyaþý takýlý gülümseyiþe yahut kedere
Teselli þafakla doðup þafakla batmakta
Umut kalmak için aðlamakta

Namluya sürülmemiþ mermi hasret
Niþangâh yürek
Bilmiyorum ey nasip
Hangi kuyulardan çýktýn karanlýk ve derin
Nereye gidiyorsun yine yürüyerek

Hangi camlara çizdin resmi
Bütün manzaralarýnda o
Bilirim hayallerin gölgesine kavuþur eninde sonunda
Sütlaç kâsesindeki beyazýn yüzü tebessüm dolar
Ardýndan kapanan kapýnýn hüznü
Bir konak hafýzalarda
Kapýlarda kahve köpüðünden çalýnma bir renk

Daha ne istiyorsun ey yaralý bülbül
Her mevsim bahar olmalý
Uzun bir seyahat yaþamalý yürek, beyin kývrýmlarýnda
Beddualar duaya dönmeli
Bir söz uzanmalý saklandýðý köþelerden
Seni seviyorum demeli

Savaþý bitmeli yalnýzlýðýn kalabalýkla
Gülümsemeler koþuþturmalý ardý sýra bakýþlarýn
Hasret unutulmalý dudaklarda
Vuslat türküleri söylenmeli neþeyle
Her mevsim bahar olmalý
Her mevsim bahar kalmalý

Sosyal Medyada Paylaşın: