BİR AYRILIK ROMANI
Tüm yaþadýklarýmýzý son gün anlatmýþtým,
Her þeyin bende býraktýðý izleri göstermiþtim
Ve ayrýlýk acýmý yazýp bir kaðýda býrakmýþtým ellerine
Sana hoþça kal derken…
Ýþte böyleydi iki gencin ayrýlýk arifesi
Tarihlere anlam yüklemeyi seven genç çocuk
Bir ekim gününde kalbini unutmuþtu
Ýlk kez gördüðü bu güzelde.
Hemen o gece baþlamýþtý yýkýlacak hayaller kurmaya
O günün tarihini ilk olarak yazmýþtý baþucundaki tahtaya…
Yine bir gece yarýsý masum bir muhabbet baþlamýþtý aralarýnda
Kalbinin heyecanýný durdurmaya çalýþan bir genç
Ve yeni bitmiþ bir iliþkinin acýsýný
Onunla dindirmeye çalýþan bir güzelin hikayesiydi bu.
Kasým’da aþk baþkadýr sözünü doðrularcasýna
Baþlamýþtý aþklarý.
Çocuk ilk seni seviyorum dediði günü
Yeri ve saati yazmýþtý telefonuna,
Kýzýn ona bu iki kelimeyi bahþettiði günü ise
Mýh gibi kazýmýþtý aklýna.
Sevdiðini kutsal gören bir gençti bu…
‘’Seni karþýma çýkaran gün kadar güzel olsun günlerim’’
Diye baþlýyor ve
‘’En son günümüze kadar sana baksýn gözlerim’’
Diye bitiriyordu tüm þiirleri…
Artýk duygularýný biraz daha dizginlemiþ bir çocuk
Ve eskiden kalan acýsýný biraz olsun unutan güzelin hikayesiydi bu…
Öyle bir hikaye ki aldatýlmayý dahi kabullenmiþ bir gencin:
Bunlar masalda dahi yaþanmaz dedirtecek tavýrlarýyla doluydu…
Yeni yýlýn neler getireceði bilinmiyordu bu iliþkiye
Yýlbaþýnýn ardýndan yeni hayallerle yoðrulan genç
Yýllar sonrasýný bile hazýrlamýþtý þimdiden sevgilisine
Adým attýklarý her yerin tarihini not ediyor
O notlarý bir gün çocuklarýna okutacaklar diye
Özenle saklýyordu…
Akrabalarýyla da tanýþtýrmaya baþlamýþtý artýk sevdiðini.
Ýçi kýpýrdýyordu her geçen gün…
Kýzýn eski sevgilisini unutamadýðý söyleniyor
Fakat genç çocuk kulaklarýný týkýyordu;
Kaldýramazdý ki bu ayrýlýðý…
Ýlk gittikleri sinema filmini,
En uzun günlerini, ilk beraber içtikleri kahveyi
Ve daha fazlasýný yazýyordu çocuk.
Gün gelecekti oðluna verecekti bu romaný
Ýþte ben anneni yazdým sen de gelinimi yazarsýn diyecekti…
Ama biliyordu dünyanýn hýzýna yetiþemeyen insan
Hayallerine nasýl yetiþebilirdi ki?
Elinin terini dahi özleyen bir aþýðýn masalýydý bu…
Ama ne zaman konu aþka gelse,
Baðlanmayacaksýn diyen kýza,
Aþk baðlanmaktýr diyen genç
Artýk anlýyordu ki ayrýlýðýn bayram vakti yaklaþtý
Ve daha sýk söylüyordu sevdiðini
Bayrama tören hazýrlar gibi…
Ve kýz söyledi sonunda ardýna bakmadan gideceðini
Bitkisel hayattaki fiþi çekilecek bu aþký
Hayata döndürmek için son çabalarý yerine getirmiþti çocuk…
Ve gitmeden almýþtý kýzý karþýsýna,
Yazdýðý o hikayeyi de okumuþtu ona…
Ýþte ayrýlýk arifesinde son çabalardý bunlar.
Gidiþlere el sallamaya alýþmýþ genç bu ayrýlýða alýþamayacaktý,
Gözleri dolacaktý, her uyanýþýnda
Sözler týkanacaktý boðazýna…
Ama sonunda o bile anlamýþtý
Bu romaný çocuklarý okumayacaktý.
Ve kýza teslim ederken her þeyi:
Al bir ayrýlýðýn romanýdýr bu,
Bende yok artýk bir benzeri
Al istediðin gibi yaz istediðin gibi süsle
Ve bir gün kýzýna okut bu kahpeliðini
Demek istiyordu fakat
Daha þimdiden baþlamýþtý kelimeler düðümlenmeye
Gözler yaþ dolmaya…
Çýkýp sokaða son kez yürüdüler yan yana
Ve durdular git diyemediler birbirlerine bir süre
Sonra git diyen ses kýza aitti
Sen de git derken çocuk
Aslýnda dur ellerimi öksüz býrakma
Omzumu mahrum etme baþýndan
Ellerinin terine hasret býrakma beni
Romaným kahramansýz kalmasýn diyordu
Ama sesi çýkmýyordu ki…
Cüzdanýnda kalan iki resmin tesellisiyle arkasýna döndü
Ve baþýný eðerek gitti
Ýþte bu roman bir ayrýlýk arifesinde bitti…
FATÝH AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.