GÖZ GÖRE GELDİM
Varlýðým terk ettim seni bileli
Gönüller þehrine attým temeli
Vara ben kul olam sen de efendi
Ýzine tozuna yüz süre geldim
Dilersen þu gönül çeksin mihneti
Aramam dermaným etmem minneti
Bir senden dilerim senden himmeti
Âþýðým didarý göz göre geldim
Aldanýp bakmadým yalan dünyaya
Düþmedim manasýz kuru sevdaya
Aþk ile yanmaktan döndüm Leylâ’ya
Muhabbetle birlik sýr ere geldim
Sevdan ile ömrü etmiþim sebil
Gözlerimdir þahit þu câným delil
Sunarým gelmeden vallah Azrail
Bu sevda uðruna cân vere geldim
Bilmezem gayrýyý sensin sultaným
Hem evveli hem de ezeli Râhým
Hazýr nazýr gönlüm sana ey þâhým
Sende devran sürüp gün göre geldim
Ömür sermayemsin özümde varým
Cân sensin cânân da sen öbür yarým
Mevsim mevsim donat açsýn kollarým
Gülzarýna girip gül dere geldim
Nakþeyledi aþký Özay gönlüne
Bezetti her yeri gonca gül ile
Seninle bahardýr kýþlarý bile
Sevdamý gönlüne taç öre geldim
Yurdagül ÖZAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.