Biz Üç Arkadaştık

Biz üç arkadaþtýk Ahmet Ali ve ben
Öylesine baðlýydýk ki birbirimize
Yoksul ama bir okadarda zengindik
Çünkü Hayatýn getirdiði hiç bir þey
Bizleri Üzmeye gücü yetmezdi
Ahmet sabahlarý uyanýr uyanmaz
Sýcacýk tarhana çorbamýzý hazýrlardý
Ali ise biraz tembel birazda yaramazdý
Ben deniz ise biraz romantik
Biraz yakýþýklý birazda duygusaldým

Günün ilk ýþýklarýyla birlikte
Karnýmýzý doyurur hayata atýlýrdýk
Ali saz çalar Ahmet ise mýzýkasýyla
Eþlik ederdi ve akþam oluncayakadar
Þarkýlar söyleyerek para kazanýrdýk
Elimizde helal kazanýlmýþ sýcak bir ekmek
Biraz peynir biraz zeytin birazda sevgi
Kalbimizde mutluluklarla eve dönerdik

Herkez uzaktan uzaha bizleri izlerdi
Böylesine periþan ve yoksul bir hayatta
Nasýl oluyorda bukadar mutlu kalabiliyorlar
Deyip bizim bu dostluðumuz dilden dile
Kulaktan kulaða duyulmaya baþlamýþtý
Ve öylesine yer almýþtý ki insanlarýn aklýnda
Bunun bir formülü olduðunu düþünüyorlardý
Aslýnda bilmedikleri ve unuttuklarý tek þey
Sevginin ve mutluluðun asýl kaynaðý
Yüz yýllardýr var olan bu topraklardý

Nedemiþ büyük üstad güzel düþün güzel yaþa
Sevginin asýl kayanaðý kendi içimizdedir
Onu çýkartýp hayatýnýza yansýta bilmeniz
Sizlerin elinde, asýl mutluluk kendi içinizde
Böylece hayat boyu mutlu kalmayý baþardýlar
Bu üç arkadaþ, bu sözümü sakýn unutmayýn ki
Gerçek dostluklar dünya malýyla satýn alýnamaz...
Sosyal Medyada Paylaşın: