Masal-sız Uyku

Geceye doðdum, gözlerimden kan akýtarak.
Ve her güneþte bin defa öldüm atesinle yanarak.
Tutmadýk hiç bir dal kalmadý ardýmda.
Edilmemiþ hiçbir dua.
Yine de ben paramparça oldum her akþam ayazýnda.
Gülüþümün arkasýna sakladým kara kederi.
Her acýyan göze inat gülerken,
içimde en fýrtýnalý denizlerde boðuldum
Kayboldum
Unufak oldum,
Seni düþündüðüm her dakika bir önceki güne döndüm.
Adým attýðým her yerde ayný ayak izi
Esen her rüzgarda senin kokun
Yediðim ekmegin, içtiðim suyun bile tadý sen.
Boðazýmda nefesimi kesen o düðüm
Hayatýmý karartan kördüðüm
Her gece uykuna yatýp rüyamda gördüðüm
Yaþadýðým
Sövdüðüm
Düþündüðüm
Öldürdüðüm
Öldüðüm.
Mutlu sonu umarak izlediðim son bölüm.
Adýna aðýtlar yazdýðým adam
Alnýma zorla kazidigim yalan
Kandýðým
Inandýðým
Yandýðým
Yanýldýðým
Simdi bana kalan yalnýzca sükut-u hayal.
Dinlenecek hiçbir masal kalmadý.
Ve beklenecek hiçbir kahraman...
Sana uyuduðum son uyku bu.
Ertesi yeni bir umut tohumu.
Sosyal Medyada Paylaşın: