AĞRILI ROMAN -V

...
keþkeye giden tüm otobüsler dolu týklým...
binecek yeri kalmamýþ hiçbir bahanenin...
olacak artýk dedi kadýn yüzleþilecek korkularla..
... yeniden yürümeyi öðretmek ne zormuþ,
yürümeyen þeylere inat, felç olan umutlara..
...
biþeyler yapmalý dedi kadýn, topladý kendini,
elde ne varsa çýkardý koydu kenara;
böldüðü uykularýný nicedir,
ve çarptýðý kapýlarý, her sesin suratýna...
boþaltýldý ayrýlýðýn taþýnmaz bavulu;
bi ton içi boþ sevda cümleleri,
kullanýlýp atýlmýþ gülüþmeler,
ve Moda sahilinde bir akþamdan kalma
þimdi el deðiþtirmiþ öpüþler...
...
ve en çok aradýðý þeyi bulamadý kadýn,
bidaha bidaha baktý her anýnýn altýna...
yüzündeki çizgileri kaldýrýp bide ordan sordu
’’rastladýnýz mý yirmili yaþlarda bir kadýna??’’
...
neden sonra anýmsadý bir ihanete düþürdüðünü,
bavuluna sýðmayan gençliðini...
ve sýrf bu yüzden gitmeli dedi kadýn,
giyinip kuþanýp, kelebeklerin terkettiði cesaretlerini...
...
...
döke saçýla geldiði yollarý,
bu sefer derlene toplana geçti kadýn,
yolda düþürdüðü damlalarýn yüzüne bile bakmadý,
tanýmazlýða vurdu tüm acizliklerini,
çünkü kararlýydý kadýn,
ihanetin boðazýna dayamalýydý ellerini...
Sosyal Medyada Paylaşın: