AĞRILI ROMAN-VI

...
-kim o?
-...
-...
... yutucu bir suskunluk indi boðazýna,
herþeyi hesaplamýþtý da ,
bu soru çalýþmadýðý yerden gelip dikildi karþýsýna...
bi müddet düþündü kadýn,
sahi kimdi o?
hislerini yokladý bi ara,
girmek için herhangi bir kelimenin manasýna...

-kim o? dedi adam karþýsýnda tutulup kalan sese
ve cevap verdi kadýn ’’hiç kimse’’...
o an tanýdý adam,
sesinden deðil , hiçkimseliðinden belki de...
...
hani gidiyor da insan
yine de engel olunamayan özlemler taþýyor
yanýnda yamacýnda..
öyle ki kapýnýn o açýlýrken çýkardýðý,
acý gýcýrtý bile hasret gibi kokuyordu kadýnda...
...
yine iþbaþý yaptý yutucu sessizlik,
bu sefer adamý da boðarcasýna açtý aðzýný..
’’sende unuttuðum birþeyi almaya geldim’ dedi kadýn,
anlamsýz gözlerle doldurdu adam kapý aralýðýný...
’’gençliðim!’’ dedi kadýn ’’gençliðimi unutmuþum
senin sahte duygularýnda, geri ver aldýðýný’’

adam pis bir gülümseme yapýþtýrýp dudaðýna,
’’öldü o dedi öldüüü ..çoktan ölmüþtüüü’’
cevabýný bildiði bir soruyu sormaktý kadýnýnkisi;inadýna..
o zaman ödeþtik dedi kadýn,
senin de bende unuttuðun biþey vardý...
yokluðunu hiç hissetmemiþti bile adam,
sözüm ona çok önemsediði,ama atýp gittiði þeyin
þerefin dedi kadýn þerefini bende unutmuþsun o akþam...
adamýn suratýný kopkoyu bir karanlýk öptü
’getirecektim ama dedi kadýn,
ölmüþtü çoktaaann ölmüþtü...
...
en çok adama yakýþtý bu he’saplaþma
ve EDEBini alýp yanýna kadýn
ÞÝÝRini tükürdü adamýn suratýna...
ve gururunun imzasýný da atýp
veda etti bu aðrýlý romana...
....
SON...
MERVE GÖKMEN...
Sosyal Medyada Paylaşın: