Kastamonu’da, Rehabilitasyon merkezinde, Yüz altý numaralý oda. Duvarlar yeþil, Tavan bembeyaz…
Bir ben varým odada, Bir de Eþhan’lý Ahmet,* Aðrýlar demet, demet. Eþhan’lý da beyaz!
Baþýmýzýn üstünde, Yanar karpuz lambalar. Lambalar? Lambalar da beyaz…
Koridorda ayak sesleri, Kapýda yavaþlar, durur. Elinde enjektör, Bir Hemþire süzülür: Lütfen kalçanýzý açýn. Hadi bakalým, erkekseniz kaçýn! Enjektör de beyaz…
Yataklar beyaz, Çarþaflar beyaz, Hemþirenin giysileri de beyaz! Ya aðrýlarýn, Aðrýlarýnki ne renk?
Necati ÖZTURAÇ 17 Haz.1984-Kastamonu Reha. Merkezi
(*) Süleyman Demirel’in þapkasýný kaptýrdýðý tek adam…
Sosyal Medyada Paylaşın:
NECATİ OZTURAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.