Yoksun, Odamýn duvarýnda asýlý kalmýþ resmin, Heybetli bakar durursun, Sanki canlanacakmýþ gibi bedenin, Yoksun. Yoksa zamansýz gidiþlerinmi, Odamýn dört yanýnda görmem, Sesde vermezsin,derin derin bakarsýn, Yoksun. DÖNÜLMEZ AKÞAMIN UFKUNDAYIM,çalýyor, Senden son kalan taþ plakta, Yoksun. Ama sana yazýlmýþ gibi yýllarca dinleniyor. Efkarlýyým,demliyim,keyfi sýhhat yerinde seninleyim, Yoksun. Ama hep varsýn,unutmadým yoksun....S.A
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Ataseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.