gözlerin koyu koyu bütün kahverengiyle gözlerin diyorum gözlerin ilkin göðsüme dokunan
hele gülüþlerin yok mu, gülüþlerin cennetsel bir nehir gibi hiç durmaksýzýn yüzünden taþan... ellerini alýp koynuma saklýyorum sonra ellerini alýp tam üzerine kalbimin hiçbir gülün þimdiye kadar yanaþmadýðý ve hiçbir gülün þimdiye dokunmadýðý...
hani þimdi bir an yüzünü çevirmenden ürkmüyor deðilim ama ilk defa korku, tatlý bir mutlulukta vermekte ayný zamanda ben ki yýllar önce herþeyini kaybetmiþ bir adamým ben ki kocaman bir yangýndan hani bir yangýn kocaman bir ülkeyi sarar ya alevler arasýnda anca bir iki kent kurtarýlýr ya
bak, farkýna varmadan göðsümde ki yaralarý sarmýþ bile gözlerin
hani Allah’tan arada bir somurtuyorsunda yoksa soluksuz kalmýþtý bu aksi adam cennette baka baka
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.