Minnoþlar için bir yuva yaptýk, güvenle kalabilmeleri için,
Onlar orada kalacaklardý ben evimde, üzüntü çekmeksizin,
Üzerinden saat bile geçmedi, anne onlarý kendi bildiðince,
Baþta uygun gördüðü yere taþýdý, her zamanki yerlerine…
Oysa bu gece yaðmur var, bulunduklarý yere de yaðacak,
Biz onlarý bildiðimiz yere götürsek de anne yine taþýyacak,
Belki fazla ýslanýrlarsa o da akýl edebilir güvenli yeri ama,
Evimde otururken aklým hala onlarýn ne halde olduðunda…
Yavrularýn hala gözleri kapalý, anneyi kokuyla buluyorlar,
Anne de onlarý benimsemeyecek sanýrdým, iyi anlaþýyorlar,
Gecenin bu yarýsýnda hala merak ediyorum ne yaptýklarýný,
Kendimi ikna etmeseydim durmayacaktým, inecektim aþaðý…
Televizyonda da seyredilebilecek program yok, bulamadým,
Haberlerde imf temsilcisine yumurta geldi, anlayamadým,
Adam hem önündekilere bakýyordu ve hem de yumurtayý,
Görmeyi baþarabildi, insaf yani, deðiþmeli bunlarýn adý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.