Sis bürüyüp baþýný, dolarsa gönle hüzün
Boran yüklü buluta; dönersin sen Ilgaz’ým!
Kýzsýn artýk yolsuza kararan beyaz yüzün?
Gem vurulmaz toy taya; binersin sen Ilgaz’ým!
Sabýr ile düþmaný; yenersin sen Ilgaz’ým!
Asýrlardýr vatanda, kimbilir neler gördün,
Yükseldikçe ateþler, yanmaktan çöle döndün.
Baþa gelen dertlere bizden fazla üzüldün,
Yaðmur olup yaðarken;dinersin sen Ilgaz’ým!
Kimden korkup köþeye; sinersin sen Ilgaz’ým?
Baðrýndaki volkaný patlat yer gök inlesin,
Ýmralý’daki çýyan elbet o da dinlesin,
Senin vakur duruþun tehlikeyi önlesin.
Yýlanlarý yakmaya; inersin sen Ilgaz’ým!
Azanýn boðazýný; bünersin sen Ilgaz’ým!
Etrafýna umut saç; güzellikler türesin,
Eteðinde yeniden koyun kuzu melesin.
Kelebekler uçuþsun baharý müjdelesin,
Memlekete yaz gerek þenersin sen Ilgaz’ým!
Yiten þu aydýnlýða; fenersin sen Ilgaz’ým!
Yeniden kardeþliði ;denersin sen Ilgaz’ým!...
Ýsmail Süklüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.