Keþke hep çocuk kalsaydýk bir saklambacýn içinde bulunamayan olsaydýk. Zaman bizi söbelemeseydi ve biz hiç büyümeseydik.
Keþke hep çocuk kalsaydýk hayatýn peþinde deðilde bir plastik topun peþinde koþsaydýk. En büyük üzüntümüz, hoplarken kýrýlan ipimiz olsaydý.
Keþke hep çocuk kalsaydýk. En çoþkulu anýmýz bir salýncaðýn üzerinde çýðlýk atmak olsaydý. En büyük endiþemiz, akþam eve geç kaldýðýmýzda babamýzýn bize kýzmasý olsaydý.
Keþke hep çocuk kalsaydýk en mutlu anýmýz küçücük avuçlarýmýzdaki þekerleri elimize yüzümüze bulaþtýrarak yemek olsaydý. En büyük telaþýmýz, terli terli su içtiðimizde annemizin bize kýzmasý olsaydý.
Keþke hiç büyümeseydik hep çocuk kalsaydýk, Hayat bize türlü türlü oyunlar oynamasaydý. Yarýnlarýmýz hep masum oyunlara gebe, hayatýmýzdakiler de bir çizgi film karakterler gibi ölümsüz olsaydý.
SweetmaN Sosyal Medyada Paylaşın:
SweetmaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.