bazý þeyler vardýr anlatýlamaz
ve bazý þeyler vardýr anlatýlýr ama anlaþýlmaz
kaç sabahlar devrilir kayýp gecelerimin üzerine
ve ben kaç aðlayan güneþi avuturum böyle sabahlarda
kanayan yüreðimden önce
yapraklarý dökülmüþ aðaçlarýmdan toplarým öksüz serçeleri
bütün dilsiz dualarýmý asarým kanatlarýna
sonra azat ederim hepsini
güneþin aðlamadýðý uzak diyarlara
her kýþ kirpiklerim böyle buz tutar benim
biliyor musun
düþüremem gözyaþlarýmý, aðlayamam
yokluðunu giydirdiðim gitmelerim bekler hep kapý eþiðinde
hadi derler, hadi vakit tamam
sonra bir rüzgar eser en delisinden
tam yol ileri der içimdeki kaptan
ama ben attýðým demiri alamam
alamam sensizliðin limanýndan
ve öyle bir an gelir ki
gözlerini taþýyan bulutlara deðer bakýþlarým birden
iþte o an
o an kendi kýyametimi yaþarým yeniden
mahþeri bir kalabalýktýr içine düþtüðüm artýk
ve namlu ucundadýr bütün þiirlerim
dokunur parmaklarým tetiðe,
ateþ ederim yüreðine
sakýn
sakýn ölme!
bazý þeyler vardýr yazýlamaz
ve bazý þeyler vardýr yazýlýr ama yaþanamaz
sen
anladýðým ama anlatamadýðým
yazdýðým ama yaþayamadýðým
ya da
yaþadýðým
ve belki de hiç yazamadýðýmsýn
boþver
býrakalým bu þiir de
böyle daðýnýk kalsýn