Hepmi; bana denk geliyor bu denklemler Kalem isteksiz, gönül ise ezeli mahküm Parmaklarim arali, tutmuyor eklemler Olmasin artik; sicimlerim hic kördügüm
Vakit o vakit iste; geldik artik bu son durak Onar kez saydim, yasimi bir elde var bes parmak Gönlüne pranga olamaz, bu ask, bilemedin Kiramadin gururunu; bak yine, gelemedin
Sen beni silmissin demek; kararin gafletindir Kifayetsiz bunca serzenis, bizarsin sen kendine Feragat ettim; soluk sevginden özverimdir Vazgecis se bu, emanetsin, senin gibi dengine
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.