Yeni insanlar, yeni sokaklar, yeni yaþam alaný dedin al iþte Ýstanbul.. Hiç karþýlaþmadýðýn ikili ve çoklu iliþkiler, renksiz içi boþ kalabalýk sokaklar.. Kendi dýþýna iten, kendi içine akýtan ikametsiz yaþam alaný bir þehir ki Ýstanbul.. Terk edeceðim dediðin ve terk ettiðin yabandan aslolaný terk edemedin düþlerini.. Görmek istediðin düþlerindeki insani iliþkileri görmedin de yabanda görebildin mi ki Ýstanbul’da.. Gördüklerin deðildi; sende gitme isteði uyandýran görmek istediklerindi; gördüklerin karþýsýnda anlayamadýn.. Bak istediðin yerden istediðine ne yabanda gördüklerine ne de düþlerde görmek istediklerine benzer bu emsalsiz Ýstanbul.. Karlarýn eridiði dönemdeki azgýn bir nehir gibi akýþkan ve sürükleyen, karýnca telaþlý karmaþýk gelip giden bu yer ki Ýstanbul.. Bilmelisin ki deðiþtirmelisin görmek istediðin düþlerini; çünkü deðiþtiremezsin gördüklerini.. Erdem Uçan./21.09.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Frued Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.