ARTIK ANLADIM, GELMEYECEKSİN...
ARTIK ANLADIM, GELMEYECEKSÝN...
Dalga sesleri duyuyorum
Martýlar eþlik ediyor simit saçan vapurlara
Gökyüzü bulutlu, birazda yaðmur tabi ki
Hava soðudukça soðuyor
Titremek geliyor içimden
Biraz da sövmek
Biraz da aðlamak
Aþkýmý haykýrmak istiyorum dalgalara
Bir baþka kýta daha dökülüyor dudaklarýmdan
Bir baþka dörtlük daha…
Aðlýyor mýsralar adýný duydukça
Yaþlar dökülüyor boþ kurak topraklara
Yangýnlar baþlýyor seni unutmaya çalýþtýðým anlarda
Alevler yakýyor gözlerimde ki SENÝ,
Gözlerinde ki BENÝ,
Ve BÝZÝ…
Bir fýrtýna kopuyor gökyüzünde
Bulutlar kararýyor, þimþekler çakýyor
Aðlýyor gökyüzü
Susuyor insanlar
Susuyor doða…
Sensizliðin acýsýný döküyor masallar,
Sonlarý bu sefer mutlu bitmeyen masallar,
Leyla ile Mecnun’a, Ferhat Þirin’e
Kavuþmuyor, kavuþamýyor.
Eller yazamýyor bu ayrýlýklarý
Boþ kâðýtlar ýslanýyor gözyaþlarýyla
Satýrlar artýk daha uzun deðil
Daha sevdalý deðil
Sadece hüzünlü,
Umutsuz,
Hasta…
Hastalýk olduðunu söylüyor doktorlar
Birkaç ilaç ve birkaç iðne
“Umutsuz vaka” diyorlar SANA,
BANA,
BÝZE…
Seni arayan gözler sadece benim deðil,
Geride býraktýðýn tatlý bir kedi arýyor seni
Artýk o da anladý senin olmadýðýný
Mýrýldanmýyor, ses çýkarmýyor ve yatýyor.
Evet, sadece yatýyor senin yokluðunda
Belki SENÝ düþünüyor,
Belki BENÝ,
Belki de BÝZÝ…
Artýk anladým gelmeyeceksin
Ellerini tekrardan bana uzatmayacaksýn
Sözlerinle beni sevmeyeceksin, tekrardan bana saçma sapan þakalar yapmayacaksýn
Biliyorum,
Beni sevmiyorsun.
Artýk onunla mutlu musun, bari onu söyle
Sevdiðini söylüyor mu sana
Gözlerine bakýp “Aþkým” diyor mu
Ellerini tutup sarýlýyor mu sana
Biliyorum, beni sevmedin iþte.
Sanma bu acýya da dayanýrým,
Sanma ölümden korkarým
Sanma hayata tutunurum
Bir býçak darbesiyle son veririm
Ama SANA acýrým,
BANA acýrým,
BÝZE acýrým.
Dayanamýyorum,
Bitti artýk,
Hem SEN,
Hem BEN
Hem de BÝZ, BÝTTÝ…
Ýsimsiz Hikaye Yazarý, Rafet ÇETÝN…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.