Sebepsiz yere alýp baþýný gitsen de benden Gölgen gibi düþerim ardýna büsbütün sen olmuþum Yaþadýðýn sürece yaþarým seni bedeninde gizli öznen Havayý her teneffüs ediþinde aldýðýn nefes olurum
Ayýramazsýn beni senden Ayýramazsýn ruhun olan beni bedeninden Gözündeki bebek yüzündeki tebessüm Baðrýndaki yanýk aþk olurum En sessizinden de olsa içimde yaþarým seni Ama seni sensiz yaþayamam
Ya beni öldür ya da sana olan sevgimi Bir þekilde son bulmalý þu ýstýrabým Dolma artýk gözlerime dolma Yaðmur misali gözümden akacaksan Her damlan yere yaðacak ve Herkes üstüne basacaksa akma gözlerimden
Umudun perdesini arala bana Ulaþamasam da sana görmekle yetineyim Her gördüðümde yaþadýðýmý Varlýðýmda var olduðunu bileyim… Þ.B.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lantern_garden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.