Bak sevgilim bir çocuk daha öldü. Sessiz ve edalý. Babasýnýn cevaplayamadýðý ‘Ýnsanlar neden ölüyor baba?’ sorusunu artýk Azrail cevaplar. Cevaplar dimi sevgilim?
Bak, bu yaðmurlar Azrail’in göz yaþlarý olsa gerek. Kapitalizm’in ve Emperyalizm’in kurþunlarý ile ölmüþ. Mazlum canlarýn adýna ve üzerine. Ýnanýyorum sevgilim, Mazlum ölümlerin, can verdiði Devrim’e Senin için, mazlum halklar ve yoldaþlarým için Ýnanýyorum sevgilim!
Filistin de, Urumçi de, Patani de, Duvarlarýn emdiði bu çýðlýklar… Sevgilim!? Neden duvarlarda deðil de beynimde çýnlýyor?
Gözlerimin içine bakan þu Ay’a And içiyorum ki, sevgilim; Devrim için ölen her Mazlum adýna, Devrim için ölen her Yoldaþým adýna, Arzail gelene dek haykýrmak üzere…
Sevgilim! Bak! Ay ne kadar mazlum bakýyor. O’da üzülüyor olsa gerek. Misket yerine misket bombasýyla oynayan, Havai fiþek yerine bombalarý izleyen ve Fosfor bombalarýyla ölen çocuklara…
Evet sevgilim. Ben bir Devrimciyim! Kapitalizm’e, Emperyalizm’e ve Diktatörlere Ýnat ve Raðmen… Ben bir Devrimciyim!
Sevgilim… Beni duyduðunu biliyorum… Týpký babam gibi, Annem gibi, Amcam gibi Küçük kardeþim Zeynep gibi…
Size özlemlerimi yolluyorum Ölen her Yoldaþým ile…
Mustafa YADÝGAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
YadigarR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.