Ad koyamadığım mısralar.
Ben; Bana ait olmadým hiç bir zaman..Nedensiz olmadý sevmelerim..
Ben doðmadan çizilmiþti belli ki kaderim..Çocukluðum bana aitmiydi?
Aðlamalarým kendime mi düþtüðüm de, acýyan canýma mi?
Yoksa düþerken yere, dökülenleremiydi gözyaþlarým..?
Ýhanetlerim kendimemiydi, yoksa yanlýþ yazýldýðýný düþündüðüm yanlýþlýklara mý.?
Yeminlerim vardý minicik bir yüreðim, de hiç bozmadýðým..
Canýmda can olanlaraydý adanmýþlýðým..
Þimdi sonbahar, demlenmiþ bir hayatýn son demindeyim..
Sabahlara çýkmaya sözleþmem yok yaradanla..
Bir dua, bir iç çekiþ yüreðim de.. Yarýn ki sabahlarýn bana getirisine..
Nasýl, nerede, olduðunu bilmediðim, son trenin, son vagonunda aklým..
Vereceðim bir nefeslik can, nerede, nasýl olacaðýný bilmeden..
Arkamda kalmayacak gözlerim..Ne acýyan bir yürek,
ne seven bir kalp olacak benim için aðlayan..
Bedenimden çýkýnca son soluk; Bir martý özgürlünde
kavuþunca hak-ka bir dua kalacak gökubbe de..
Bir de suretim, resimler de..ece.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.