SENSİZ CEKETLE YAPILAN ŞİİRBAZ NUMARALAR

Senle gezdiðimiz caddede kýþ olur kimseler olmazdý
senden, benden ve soðuktan baþka.
Ürperirdin, üþürdün ama söyleyemezdin,
hissederdim.
Sýrtýna ceketimi koyardým bende.
"ama sen" derdin,
"ben zaten yazýmlayým" derdim,
gülümserdin -ne çok yakýþýrdý gülmek-
gözlerine sevgi dolardý, sýmsýký sarýlýrdým.
Sana þiirlerden çiçekler yapardým,
tüm dizelerden seni çýkartýrdým
"þiirbaz"ýn olurdum, bunu dediðinde ben gülümserdim.
Þimdi sensizim,
cadde ayný,
mevsim ayný,
numaralar ayný,
sýrtýmda hala ayný ceket.
Hala tek baþýma sensizliðe numaralarýmýzý yapýyorum, belki diye diye…
Özlediðimde "sen" kokan cekete sarýlýrým,
"sen" yazan dizelerle konuþurum.
Þuan bende tam onu yapýyordum, seni seviyordum,
ama farkettim ki artýk ceketime hasrete karýþýk ayrýlýk sinmiþ.
Þimdi anladým ki, bayaðý olmuþ
sýrtýndan ceketimi,
kalbinden beni atalý.
Bende çaresiz oturup aðladým
ceketimi yýkamak için senden.
“Þ”aban “S”arý

Sosyal Medyada Paylaşın: