Bir Gece Vakti

Gözlerimde sürgün veren düþlere
Yüreðimin sessiz çýðlýklarýný sakladým
Bütün cümlelerim pervasýzca iþgal etti geceyi
Sonsuzluðun derinliðinde
Gökleri elime alýp içimi açtým.

Böyle baþladý
Göðün þahitliði yakýlan ateþe
Kanatsýz bir melek böyle doðdu gecenin rahminden
Böyle heceledi iki kelime vuslat vakitlerini
Penceredeki ayýn þavký
Avaz avaz direndi hasrete
Lal oldu þiir
Kýrmýzý dudaklý hecelerimde.

Düþlerimde karanlýðý yýrtan þiir var
Dudaklarýmda ise
Alabora olmuþ mýsralar
En derin suskunluðum
Kaybolup gidiyor satýr aralarýmda
Apansýz tutuþuyor
Tutsak kelimelerim dilimin ucunda
Ben
Ýnandýðým gökyüzünü
Ýçimdeki hüzünle kucaklýyorum
Tenimdeki kuraklýk
Hep gelecek olaný
Yaðmurlarla hayal ediyor
Aþk ýslanýyor damarlarýmda.

Bugün
Þiirler yazýyorum hiç bitiremediðim
Hepsine seni ekliyorum
Gözlerine dalarak
Yüreðimi soyuyorum çýrýlçýplak
Kirpiklerinden özlemleri ayýklayýp
En güzel masalý anlatýyorum uykularýna
Kanatsýz kuþlar gibi
Yýldýzlar kayýyor umutlarýmdan
Sýlama adýn karýþýyor.

Sana tek sözüm
Geç kalma
Beni ýþýðýnla buluþtur
Uzun cümlelerime sinen kokunla buluþtur
Söz geçmez isyanlarýmý
Eskimeyen sevinçlerim gibi öp
Acele et sevgili
Bir sýr gibi sokul
Göðsümde soluklanan aþka
Güneþsiz uyandýðým her sabaha
Yalnýzlýðýmý okþayan kelimelerinle gel
Gel, içimdeki ayazý topla.

Zeynep Nilgün Gökçeöz
Sosyal Medyada Paylaşın: