sen düþerken gökyüzünden gerçeklerinle Benim vücudum sanrýlýydý, Birilerinin düþünceleriydi kalbimi acýtan Gerçek korkuydu onu yarýnda göreceðimi bilmek Onun teninin kokusuydu benim tenimi acýtan Hafif esen rüzgardý beni deðiþik kalýba sokan Ama kýramadý hiçbiri zincirlerimi Hadi sona daha da yaklaþtýk dayan Ölüm kapýsý biraz daha açýk sanki Nefesini kendi isteðinle bitirme zamanýn geçti Otur ve Azraili bekle þimdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ezra337 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.