Aynalý vazosundan yankýlanýyor eskimiþ gözleri Sürüyor yapraklarýna acýlý rujunu Dili savruluyor sanki, o eski kýrýnda Kuraklýðý birikiyor anýlarýnda
Ýþte yine o köþe baþýnda jartiyerli çiçek Bir yaprak daha eksiltirken bedeninden Kýyýsýndaki umutlar kaskatý kesilmiþken kasýklarýnda Bilerek kopartýlmayý bekliyor kirli bir ünlemin elinden
Oysa ne güzel uyuyordu kartpostalýnda Ne güzel mýrýldanýyordu, pastel kumlarýn kucaðýnda Aldanmadan önce Alice’in þehvetler diyarýna Bükülmeden önce rüyalarýnýn tazeliði Bir defterin arasýnda kurutulmamýþken ruhu…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.