Kanistan

Kanistan

Adýný bilmiyorum, dinini sormuyorum,
Kurþuna hedef olan çocuklar görüyorum.
Babasýnýn kucaðý ona kan dolu çanak,
Kýzýl kana boyandý, minnacýk el ve yanak.
Çöp kutusu bir siper, kollardan zýrh gerildi,
Kucaðýnda cenaze þaþkýn baba delirdi.
“Baba bu gün son günüm, güneþi son görüþüm,
Bu yaþýmda ne kahýr ne zulümler görmüþüm.
Bu gün beni kucakla, son bir defa sar beni,
Görmeyen gözlere bak, bu bakýþ yakar beni”
Babasýnýn elinden tutmuþ geziniyordu,
Ne bilsin bu zalimler, kuþatmýþ güzel yurdu.
Belki balon alacak, belki de bir oyuncak,
Onu þimdi cennette melekler sallayacak.

******** **********
Yolunu kaybetmiþ bir divane misaliyim,
Ben bugünün gerçeði, yarýnýnýn masalýyým.
Yandý yýkýldý birden dünyanýn dört etrafý,
Kim kimden yana þimdi, bilen var mý tarafý?
Gözleri kan çanaðý, ellerinde kelepçe,
Daha dün gibi sýcak Hama, Gazze, Halepçe.
Vampirin tek vataný bu gün artýk KANÝSTAN
Sunulur oldu size mazlumun kaný tastan.
Kar bile kirletiyor,yaðdýðý mekanlarý,
Kimin için akýyor mazlumlarýn kanlarý?
Yaðmurlar karýþtýrdý kanlarý ummanlara,
Tarih bile yabancý kaybolan zamanlara.
Dökülen yapraklarýn örttüðü milyon beden,
Neden her yer kan revan, neden bu ölüm neden?
Toprak dahi kan rengi göklerde kýzýllýk var,
Okyanuslar kabardý, ne martý ne balýk var.
Her yer þimdi kan gölü, her yer þimdi KANÝSTAN,
Sanki yer gök birleþti kurtuluþ yok mahpustan.
Herkes avcý misali, her yan hile ve tuzak,
Batýk bir gemideyiz kara þimdi çok uzak.
Minnacýk bir çift yürek kuþ oldu havalandý,
Sokaklar çýðlýk çýðlýk, feryatlar yankýlandý.
Ýmdat sesine bile kurþun sýkan eller var,
Mamayý tadamadan susan nice diller var.

Yer ve gök þahit þimdi çýðlýklara havara,
Yeni güller açar mý, bu gelecek bahara?
Bomba, Barut, tank, tüfek, ateþ þimdi KANÝSTAN,
Yine bülbüller ötsün, açsýn bostan gülistan.
Güneþi gizlemiþler, meydan bulutun sisin,
Bu savaþ ölümüdür duygu, vicdan ve hissin.
Baðýrsak duymuyorlar, duysa ses vermiyorlar,
Bu dünya çok daraldý, size yer yok diyorlar.
Karanlýklar zifiri, gölgeler de dehþette,
Bir festival mevsimi, herkes þimdi vahþette.
Güya bizler insanýz, eþref-i mahlukatýz,
Ne kadar vurdumduymaz, ne kadarda rahatýz.
Hayvan bile yapamaz bunca vahþi eylemi,
Bunlara hayvan demek, bir iltifat deðil mi?
Yersiz yurtsuz yavrunun memleketi KANÝSTAN,
Ancak size yakýþýr böyle rezil bir destan.
Ah vataný býrakýn kafes bulamaz bülbül,
Çöllerde vahalar yok, ne gül kaldý, ne sümbül.
Filler þimdi savaþta, ezilenler karýnca,
Dillere gem vuruldu susturuldu hunharca.
Þimdi Kýzýl Denizi yaracak Musa da yok,
Þu düzenbaz hileyi bozacak asa da yok.
Yok þimdi kurtaracak Yusuf’u kuyulardan,
Yok Bilali bir seda uyarsýn uykulardan.
Tahammülün si mgesi Eyyüb’ün sabrý nerde,
Parçalanmýþ cesedin kefeni, kabri nerde ?
Senin de yurdun uzak terk eyledin sýlayý,
Bir gün geri gelir mi o muþtular alayý?
Ah senin yurdun mu ki, þu görünen KANÝSTAN,
Tebessüme zaman yok bunca çileden yastan.
VAMPÝRÝN TEK VATANI BU GÜN ARTIK KANÝSTAN
SUNULUR OLDU SÝZE MAZLUMUN KANI TASTAN.
HER YER ÞÝMDÝ KAN GÖLÜ, HER YER ÞÝMDÝ KANÝSTAN.
SANKÝ YER GÖK BÝRLEÞTÝ KURTULUÞ YOK MAHPUSTAN.
BOMBA ,BARUT, TANK, TÜFEK, ATEÞ ÞÝMDÝ KANÝSTAN,
YÝNE BÜLBÜLLER ÖTSÜN, AÇSIN BOSTAN GÜLÝSTAN.
YERSÝZ YURTSUZ YAVRUNUN MEMLEKETÝ KANÝSTAN,
ANCAK SÝZE YAKIÞIR BÖYLE REZÝL BÝR DESTAN.
AN KANÝSTAN KANÝSTAN, AH KANÝSTAN KANÝSTAN.

Mehmet FEYAT

Sosyal Medyada Paylaşın: