Önceleri severiz âþýk olduk deriz
Romantiklik diz boyu, mutluyuz denir
Sonra madem aileyiz, hadi çocuk olsun
Geçer bir süre canýmlý cicimli yýllar
Sonra hâkimiyet kavgasý baþlar
Yok, senin dediðin, yok benim bildiðim
Sonra yok senin annen der, öbürü yok benimkisi
Huzur kaçar yuvadan, dayanamaz bu duruma
Sonra anlaþamadýk olmayacak böyle
Unutulur sevgiler, güzel günler hadi ayrýlýk
Mahkeme kapýsýnda hemen, baþlar hýrlaþma
Çocuklar paylaþýlamaz, biri der benim
Öteki der yok benim,
Zavallý çocuklarýn hali nicedir demez hiç biri
Gözleri görmez yetiþkinlerin, ah çocuklar ah
Yazýktýr size demezler, vah bana yazýk bana
Sevgi sanki hiç yaþanmamýþ gibi
Hem kendileri nefreti tanýr, hem de çocuklarý.
Bazýlarý tamam, görmesin çocuðumuz zarar,
Der susar her þeyi içine atar, yaþamayý unutur
Çalýþýyorsa kadýnda, eve gelince paylaþýlýr iþler
Kadýn çalýþmýyorsa, tüm iþleri yapar salar kendini
Sakýn ben demeyin biz oldunuz çünkü bir oldunuz
Erkek bakýmlý iþveli kadýn ister bulamayýnca,
Çatýrdýyor evlilikler.
Ortasýný bulan azýnlýktýr mutludur
Evlilik paylaþýmdýr paylaþmayý bilmeyen
Mutsuzluða mahkûmdur…
Ceynan
2007–09–18
Z_Evler
(Bayanlar, iþte yapýlýr ama býrakmayýn kendinizi, aþýrý titizlik hem saðlýðýnýzý hem evliliðinizi bozar. Beyler sizde çalýþan eþe yardýmcý olun oda sizin gibi yoruluyordur, hem ev hem iþ, bide çocuk robot deðil ki bunlar. Âcizane bir nasihat bilgiçlik deðil, yaþanmýþlýktan çýkarýlan dersler size aktardýðým.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.