Haberin Yok Zamandan
Nasýl da geçiyor günler
Daha bugün gibiydi dün
Ne rüzgâr silebildi izlerini ne kar
Ellerini tutmuþtum ya
Varsýn mevsim olsun sonbahar
Düne þiir yazýyorum güya
Ben gibi, sen gibi anlattýðým da meçhul
Varsýn, yok gibi varsýn
Büyüdün her kayýp zamanda
Þimdi ben kadarsýn
Gerisi umurumda mý
Gözlerim kuru
Yarýn yoktu ki hayatýmda aðlayayým
Dünlerde unutmuþum heyhat yarýnlarý
Aðlamak yasak
Almýþým hatýralarý teker teker rüyalarýmdan
Bugünlere koymuþum
Sen istersen unut zamanlarý
Avuçlarda tüten dumanlarý unut
Ben yaþayacaðým
Bir martý, gagasýnda tutar akþam kýzýlýný
Baðrýmý açmýþým rüzgâra farzetki
Sen dolarsýn
Sana geliyorum der açtýðým kollar
Seni tutarým
Git diye sallanmaz biliyor musun
Buradayým diye kalkar “Güle güle!” diyen eller
Þiþirir yelkenleri çalýnmýþ zaman
Kahkahalarýnda yüreðin çýrpýnýp dururken sevda
Gönlüme yönelir bütün gemiler
Hatýralar liman
Kapamaya göreyim gözkapaklarýmý
Gökkuþaðýndan çalýntýdýr bütün renkler
Hatýra diye her denizi boyarým gökyüzüne inat
Turuncu yaparým yakamozlarý yahut beyaz
Yararým mehtabý
Bu yelkenli benimdir, deryalar benim
Ýstemeye istemeye uzaklaþýr kekik kokulu daðlardan
Hasreti kucaklayan gözlerim
Zamandan haberin yok senin
Düþmüþsün gerçeðin peþine
Bak
Ben hayalleri gerçeðe boyayan ressamým
Elimde yaþadýklarým
Vururum tuvale
Ýnanmazsýn fakat
Yaþanýr olur her darbede yaþamadýklarým
Ben hep seninleyim
Zamandan haberin yok senin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.