Aylaklığa övgü

Büyüyorum galiba, kocaman oluyorum

Ýçimde dalgasý geçilecek bir çocuk yok artýk

Býyýklarým var, kirli sakallarým ve

Yeni çizgi baþlangýçlarým

Hoþ görüm artýyor, daha bir anlayýþlýyým

Sen tut, içinde yýllarca küçücük bir çocuk besle

Sonrada insanlara kýz, salaklýk ediyor diye

Oysa hayat rengine kanmak deðilmidir dünyanýn

Biraz da tadýna bakmak o salaklýðýn, aptallýðýn

Galiba ben sevmeyi beceremedim

Ya da seçmeyi, o yanlýþlar var ya o yanlýþlar

Ýþte o yanlýþlar piþiriyor adamý

Öyle olgun bir meyve gibi

Sen bir bok sanýyorsun hani

Dönüyorsun yüzünü güneþe

Oh, ne güzel, gel keyfim gel, piþ, yan

Hatta kömür karasý gibi olsun rengin

Bahtýmdan da kara gözlerim

Bir yudum çið tanesi, bir gündüz feneri

Okuduðum kitaplar geliyor aklýma

Ardarda dizsem ne köy olur ne de kasaba

Bir hata dahamý desem, yaþ bir tahtamý

Bilemedim, büyüdüm artýk, bunca zaman sonra

Hatalarým piþmanlýklar getiriyor aklýma ve

Bir iç avuntu, bir çift nasihat gibi giyemediðim

Çocukluðum, öðrenciliðim geliyor ve annem

Anne, galiba kendimi haya veremedim
Sosyal Medyada Paylaşın: