Çay Demindeki Hasret

Çayýmýn katresinde ýtýrýndan eser var.
Tebessümün iþlendi yaþadýðým anlara.
Alevinin özünde seni sayýklýyor har.
Adýn gül gibi düþtü efsane zamanlara.


Dudaklarým kurudu her katreni özledim.
Ýncecik parmaklarýn elif oldu içimde.
Bunaldým imbat diye yollarýný gözledim.
Lif lif oldu yüreðim her gün ayný biçimde.


Hasret sayfalarýnýn solmayan gülü oldun.
Eleðim saðmalara iþlendi nazlý hâlin.
Fer sendin gözlerimde bir gün ansýzýn soldun.
Ýçini sen doldurdun hayalimde nihalin.


Gam kervaný seninle kalktý gönül yurduna.
Kervana gamzelerin yol gösteren yýldýzdý.
Bazen çölümde Nil’din ya da efsane Tuna.
Gamzenden yüreðime onulmaz sevda sýzdý.


Bir ýþýk demetiydin çayýmda halelenen.
Karanlýða mahkumum gittiðin andan beri.
Þimdi bende sýzýsýn her nefes tazelenen.
Çayýma tat verdiðin demler gelmiyor geri…
Ankara,06.10.2011 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: