SORMAK İSTERSEN
Ben sekiz kardeþin en küçüðüyüm
Can içinde caným sormak istersen.
Alçak gönüllüyüm, demem “büyüðüm”
Neþeli insaným sormak istersen.
Kars’ta doðdum, dile geldi dillerim
Adana’da geçti gençlik yýllarým.
Bandýrma’da açtý, soldu güllerim.
Çok hoþtu zamaným, sormak istersen.
Bir zaman bülbüldüm, güle þakýdým
Nakýþ tezgahýnda aþký dokudum.
Dört kitabýn dördünü de okudum.
Þükür var imaným, sormak istersen.
Bazan aðlayanla aðlar bu yürek
Bazan çölde gezen ceylandan ürkek
Bazan belalýyým, bazan da korkak
Bazan kahramaným, sormak istersen.
Bahar seli gibi çaðladým taþtým
Zor olsa da, hedefime ulaþtým
Akþam güneþiyim, yamaçtan aþtým
Yoruldu kervaným, sormak istersen.
Yalancýyý ayrý tuttum özümden
Çoðu kiþi örnek aldý sözümden
Sayatoðlu: Vefasýzlar yüzünden
Bitti heyecaným, sormak istersen.
Aþýk Yusuf Sayatoðlu
6 Ekim 2011, New Jersey
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Sayatoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.