AKŞAM KARANLIĞA SARILDI
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
geceye vuslat olan bu anlar bana ayrýlýk
gökyüzüne sergen olurken oya gibi yýldýzlar
ben sevdiðim yüreðe uzaklaþýrým an be an
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
dilim lal olur sessizleþir duvarlar sýrayla
oynaþýrken karanlýkta alev gölgeleri
yüreðim aðlar sensizliðin baþlangýçlarýna
bulutlara bakar gözlerim saçlarýn diye
rüzgarý dinler kulaklarým seslerin diye
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
karanlýk odanýn duvarýnda gögel belirdi
gözleri zeytin rengi, bakýþlarý hüzünlü
dalgalanýr bukle bukle saçlarý imbatta
sen yaþarken gece sessizliðinde ruhumda
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
aðýrlaþtý göz kapaklarým yük çeken vinç gibi
kapamak ister yüreðimden izin koparabilse
düþlerin yan tutmakta gözkapaklarýndan yana
bir an dala bilmek için sen dolu düþlere
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
ne kadar inat ederse etsin sevdalý yüreðim
gece baþlýyor senden ayrýlýk bundan sonrasý
çare yok vuslatý sabaha candostla sohbetin
gözler galip gelecek kalýnca umutsuz yüreðim
akþam karanlýða sarýldý ya ben kýskandým
Ý.TÜRKMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.