Gözyaşım
Aynamýn sýrrýndan, dökülen bakýþ
Canýmýn mührüne akar gözyaþým
Kilitli zarflarla, dokunan yakýþ
Katre katre coþup bakar gözyaþým
Sisli dehlizlerde, kandiller söner
Üþüyen gölgeme, karanlýk döner
Ezâ çeken ruhum, kuytuya siner
Ýçten içe sessiz yakar gözyaþým
Gönlümdeki yaðmur derinden daðlar
Buðulu nefesim süzülür aðlar
Sönerken ýþýklar acýyý baðlar
Ýlmek ilmek sýzý dokur gözyaþým
Konuþtum aynamla, aþkla yanarak
Sevginin lütfuyla, özde anarak
Ýçten yakarýþý, umut sanarak
Çölde su su diye döker gözyaþým
Huzmeler sýzýyor gönlün sözüne
Sevgim ulaþýyor aþkýn közüne
Yazgým varýyor nurun özüne
Huzurunda akar þükür gözyaþým
Merâl Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.