Kerkük Zindanları'ndan

Anadolu’dan öksüz kaldýðým günden beri
Hasret çeker, yollarýný beklerim.
Mektuplar yazdým ne çare, gönderemedim.
Sitemler derleyip
Hicazkâr makamýnda þarkýlar bestelerdim .

Þövalye tümenleri doldu bahçelerime!
Çapulcu sürüleriyle kol kola
Tarumar ettiler, baþ edemedim.
Bin bir surat bukalemun misali
Gah alenen gah sinsi
Takke baþta, kippa cepte, maskeyle
Mezalimde yardakçýlýk etmedim!

Garez, ölüm ve talan; görüntü karabasan!
Gök mavisi sancaðýmý özledim.
Eþkýya nidalarý kulak yýrtarcasýna
Dimaðýmda büyüleyen naðmeler
Aðýtlar yakar iken sabilere anneler
Katmerli acýlarla nasýl türkü söylerdim?

Evanjelistler ile dost bildiklerim.
Bölüþürken aþýmý, ekmeðimi
Kahpece pusular yedim
Hunharca sýrtýmdan vurdular beni
Üstüm baþým kan-revan, kollarým kelepçeli.
Ýnlerken Türkmen eli, el-aman dilenmedim!

Mazlumlar ile hasým, adalet bu diyarda.
Dar aðacýnda urgan, sorguda hýsýmlarým
Kavim, kardeþ, dost, akraba...
Bir tas su veremedim.
Þahadet þerbetinden içenler kurtulurken
Üç kiþi kaldýk þimdi, kaç yüz küsur kiþiden.
Demir parmaklýklarý dermansýz sökemedim.

Daracýk hücrelerde, zulme doymuyor zalim.
Tuz dökerler yarama
Üç beþ adým yürümeyi özledim.
Rabbim beni bu çileyle sýnama
Mevta diye duyurmuþlar anama
Yastýðým karbür taþý, yattýkça bilenirim.

Elbet deðiþecek makûs talihim.
Zalime boyun bükmem
Can derdim yok, ben cananý özledim.
Gözlerim baðlý kaput, mahpus damýnda çaput
Çuvallar dikeceðim!
Artýk uzat ellerini Türkiye’m
Yarýna kaç çeyrek var, eh, sana döneceðim!

Ömer ÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: