Söz biter! sukutun çýðlýklarý duyulur, Gözyaþlarým kaleme mürekkep olur. Mýsralar dizilir ardý ardýna, Sevdam, zamana düþen bir þiir olur.
Mutluluk biter! acý haykýrýþlar duyulur, Sana olan aþkým yaralarýma melhem olur. Mutlu günler, hayalimde belirir ardý ardýna, Hasretim, zamana düþen bir acý olur.
Sözcükler biter! dilde yalnýz ismin duyulur, Yüreðimde ki her kelime, meryem olur. Þarkýlar söylenir ardý ardýna, Aþkým! zamana düþen bir türkü olur.
Ne sen kalýrsýn nede ben, Ömür biter, azrailin soluklarý duyulur, Geçmiþ günler anlatýlýr ardý ardýna, Yaþamým zamana düþen bir destan olur.
Þair ölür! Mahþerden sesi duyulur, Öðütleri nicelerine rehber olur, Aþýklar mezarýna gelir ardý ardýna, Sevdasý, zamana düþen bir meryem olur..
Adem ÖZKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
prensdus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.