Kaç mevsim, kaç rüzgâr geçti dallarýnýn üstünden De! Hele, Kaç mevsimdir dibinde solgun sarý yapraklar Bilirim, Gocunmadýn hiç, üzerimde yük diye onlar Kýramadý, kýramayacak dallarýný Ne fýrtýna, ne musonlar
Þendin sen de, Tünemiþse üzerine þen kuþlar Þendin, Yönelmiþse o gövdene bakýþlar
Bir çift kumru bazen, gagada dal parçasý Ürkek, ama emin, Kýrýlgan yürek, can sýrçasý
Gördüm! Gölgende iki ay parçasý oturdu demin Senin þahitliðinde verdiler yemin Kazýdýlar aþklarýný gövden üstüne And içerek çevirdiler, sevda büstüne