ATTİLA İLHAN GELİR
An gelip,
Kararýp da gökyüzü, üzerime yýkýlýrken bulutlar
Þairliðimden utanýr gibi döküldü gözümden incilerim
Ne heyecaný kaldý sevmenin, ne güzelliði menekþelerin
Ýþte o an yüreðimin muhabbeti sustu,
Kan kustu hüzünlerim.
Korkmadým kýzýlýndan þarabýn, içtim en köpek öldürenini de
Yýrtýldý ciðerlerim, týpký o hüznüm gibi, þimdilerde ifrazat rengim,
Bir korkum kaldý sadece, daðlarýmýn sesinin yüreðime vurduðu
Sadece barut kokularýnýn genzimi yaktýðý.
Analarýn týpký ülkem gibi hep aðladýðý.
Üç ayaklý sehpalara zincirlerin vurulduðu,
Kapanan zincir kilitlerinin
Körpe bedenleri yok edenleri hep yukarýda tuttuðu.
An gelir,
Son umutlarýmýzýn da yeþerdiði,
Çiçeklerin sadece hazan ile solmaya baþladýðý
Sevda türkülerin gönül kubbelerimizde inlediði
Rahmetin tepemizden eksilmediðini de görürüz, kim bilir.
Þairler yine dolaþýr tepelerinde,
Tenhalarýmýz yine þiirler yazar, türküler söyler
Ýhanet, hýyanet korkudan ölür içlerimizde.
Kim bilir,
Kim bilir belki bir Attila Ýlhan gelir
Kim bilir her hangi bir zamana
Herhangi bir can gelir.
Cemil YILDIZ
11.10.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.