Engel olmak için biz, alevden o sele, Süngümüzü kuþandýk, çektik de besmele, Kurtuldu vatan, namus, Kuran ve istikbal, Ýmanýn þahlandýðý, yerdir Çanakkale!
Ey tarih! Dile gel de, açýk açýk anlat, Neler uðruna þehit, oldu bunca evlat?
Þehitler çimentodur, vatan topraðýnda, Kanlarý solmayacak, þanlý bayraðýnda, Þehidi þehit yapan, deðerler bilinsin, Yarýnlar kaybolmasýn, kültür tuzaðýnda!
Ey tarih! Þüphelendim, doðrusunu anlat, Bizleri anlýyor mu, bu günkü genç evlat?
Alaylar þehit oldu, uðruna tevhidin, Görmek mi istersiniz, cephelere gidin! Künyeleri taþtadýr, ölen düþmanlarýn, Ýsmi bile bilinmez, þu kadar þehidin!
Ey tarih! Sebebini, gel açýkça anlat, Çanakkale Þehidi, niçin üvey evlat?
Ýþgalciye yapýlmýþ, abide ve mezar, Kaçanlarýn taþýnda, hep ’kahraman’ yazar, Silahla alamadý, ölüsüne verdik, Torunlarýysa þimdi, Türk’e mezar kazar...
Ey tarih! Ben þaþkýným, biliyorsan anlat, Bizi vuranlar nasýl, bize olmuþ evlat? ! ..
EkremÞama Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.