KENDİMİ KENDİMDEN, SENDE KAYBETTİM
Sancýlý yüreðim bedene küstü
Dile geldi yürek acýsýn kustu
Dilim lal’a döndü diþlerim pustu
Kendimi kendimden, sende kaybettim
Erittim kendimi kayboldum yittim
Sevda çöllerinde eridim bittim
Ömürsüz ömrümden geçtim de gittim
Kendimi kendimden, sende kaybettim
Kýrýk dökük yürek sýðmaz bir yere
Selam versem almaz vefasýz yare
Baþým alýp gitsem sýðmam bir yere
Kendimi kendimden, sende kaybettim
Baþtaki aklarýn hesabýn ver git
Ýçinde sen olan yüreði ser git
Sevdan ile açan gülleri der git
Kendimi kendimden, sende kaybettim
Söyleyin dünyaya dönmesin dursun
Yar sineme vurmuþ bir daha vursun
Sevinsin giden yar aþka aþk kursun
Kendimi kendimden, sende kaybettim.
Mustafa Ali AKBAÞ (AYYILDIZ)-07/10/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Ali AKBAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.