Günümüzün insaný, bir deðiþik nesilmiþ, Kaderin faturasý, þimdi bize kesilmiþ. Sürgündeki bu kalbim, yaþayan bir fosilmiþ, __Hep transit geçerken, ben son kalan duraktým, __Aþkýnla emekleyen, çocukluðu býraktým!
Menziline girmeden, hep kurumuþ gazeller, Þifrelenmiþ kalbimi, bir tek onlar çözerler, Hayatýn kesitinde, sorun olmuþ güzeller, __Resmigeçit yapýlan, bu cadde de duraktým, __Esas duruþ beklerken, ben silahý býraktým.
Rengi pembe düþlerim, hastalandý yelinden, Paramparça yerlerde, düþmüþtü o elinden. Rampa sardý yüreðim, o susmayan dilinden, __Ýzolesi yapýlmýþ, gözlerinde duraktým, __Düz yolunda giderken, o yokuþu býraktým!
Çýktým þerit dýþýna, bu yalnýzlýk gecesi, Zor kurudu mürekkep, silik çýktý hecesi, Sufi’nin duasýnda, gelip geçmiþ nicesi, __Bir yaralý güvercin, ben yolcusuz duraktým, __O tünelin sonunda, tüm geçmiþi býraktým!
Mevsimleri þaþýrtan, bu çiçeksiz bitkiler, Ab-ý hayat mührüyken, alýnmýþ tüm yetkiler. Karþýmdaki bir çift göz, hala beni etkiler, __Hafýzanda kaybolmuþ, uðranýlmaz duraktým, __Ýksirinden içince, su içmeyi býraktým!
Ahir zaman bu devir, selam vermez kirvesi, Bu kalemin ucundan, hala gelmez Merve’si, Her sözcüðün tutsaðý, uzak aþkýn zirvesi, __O göz retinasýnda, görünmeyen duraktým, __Þimdi güneþ batýmý, ben kendimi býraktým.
H.Hakan KURTARAN 21.08.2011-Aydýn Sosyal Medyada Paylaşın:
HakanKurtaran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.