Deyz'oğlu (Teyze oğlu) -1-
Eskiler getti de, gelmeli oldu,
Gel de gör köyünde, köylük mü, galdý?
O deðerler birer, birer hep öldü,
Ýstersen kandil yak, ara Deyzoðlu…
Deme ki köyünü, boþa kararsýn,
Neyi yitirdin de, sen ne arasýn?
“Esk’ekin”den havadis mi sorarsýn?
Havadisler kara, kara Deyzoðlu…
Gecekondu “Aðdaþlara” ulaþtý,
“Yýlgýnlýya” çiftlikçiler doluþtu,
“Uluyol’da”, villacýklar, oluþtu,
Dutuyo baþýmý, sara Deyzoðlu
“Bacakgeren’lerde”, gözüm saðridi,
Sakýzlýk burnu’nda, dizim faðridi,
“Kuyu pýnar’ýnýn,” suyu kurudu,
Yanýyo yüreðim, çýra, Deyzoðlu…
Davulu, zurnayý, susturdu eller,
Haleyi sin-sini, götürdü yeller,
“Mastikaynan” kývýrýyo, göbeller (! ! !)
Atýlmýyo gayrý, nara Deyzoðlu…
Bilirsin ki mazi, geri gelmiyo,
Eski güzellikler, öyle galmýyo,
Doðrusu ya, benim aklým, ermiyo,
Belki senin aklýn, ere Deyzoðlu…
Mezarýnda mal gudüyok, ölenin,
Kalan saðlar arayanýn, bulanýn,
Künyesi okunmaz, ”Karayýlan”ýn,
Tevellütün kimler, sora Deyzoðlu…
Deyzeni sorarsan, aðsýyo kýçý,
Çebiþin postuna, benzedi saçý,
Baþýna belâdýr, ikicik koçu,
Olamadýk getti çare, Deyzoðlu…
“Küpkýran’ýn Kamil”, kefeni yýrttý,
Ezrâyil babamýn, böðrünü dürttü,
“Gýdo’nun” ömrü, arttý da arttý,
Bilmiyom kimdedir, sýra, Deyzoðlu…
“Çil Kamil Emmi’m” tekliyo birez.
“Þahander Nene’me”, soluðu garez.
“Fevzük Aba’ma da” musallat maraz,
Çýkar mezerlikte, Tur a Deyzoðlu…
Hafýzý sorarsan, Hafýz hep ayný,
“Kanberler” oldular, oðlunun kayný,
Gine muziplikte, hep aklý, beyni,
Vermiyo bi’ zerre, fire Deyzoðlu…
“Mahir’inen Arap”, getti bilirsin,
“Aniþ’in Me’med’i,” belki bulursun,
Gelsen kimlerinen, masa kurursýn,
Kim kaldý o ceme gire, Deyzoðlu? …
Dilim dönmez her bi’þeyi, sayasý,
Hepsini an’adamam, doyasý,
“Deli Gazi”, gine, köyün, kâyasý
Baþka da rakip yok, zira, Deyzoðlu…
Beni sorar isen, ben ayný benim,
Yarýn ölsem, halâ yoktur, kefenim,
Kader deðil amma, kader diyelim,
Adam olamadýk, bre Deyzoðlu…
Bilmem ortak mýsýn, benim acýma?
Biz bizlikten çýktýk gider, gücüme
Dedi kodu, bacýma da, bacýma(!) …
Sýraladýk sýra, sýra, Deyzoðlu…
KURTOÐLU’m kesildi, kolumun feri,
Gözümden getmiyo, eskinin yeri
Eyice baþýný, aðrýttýk heri,
Sohbetimiz burada, dura Deyzoðlu…
(Merhum Teyze oðlum, Orhan Fikri SAÐLAM’a)
(Söyleyiþ biçimi yerel Çorum aksanýdýr)
Aþýk Rifat KURTOÐLU ... ÇORUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.