Uzatsam havada kalýyor elim,
Haykýrsam sesimi duyamazsýn sen.
Hüznümü anlamaz hatminde ilim,
Derdimi derdinden sayamazsýn sen.
Yüreðin sevmenin sýrrýna ermiþ,
Mantýðýn sýrlara perdeler germiþ.
Kuþkunun þarabý baþýna vurmuþ,
Sarhoþsun güzelim ayamazsýn sen.
Gözlerin Toros’dur, hislerim Yörük,
Dünyama baktýðýn aynalar kýrýk.
Sevda þölenimde beste hýçkýrýk,
Hüznümün ritmine uyamazsýn sen.
Gülümser kalbimden kýrdýðýn parça,
Tahtýný kurduðum köþklerim sýrça.
Elinde yedi renk, dilinde fýrça,
Gönlümü sevince boyamazsýn sen.
Sislenmiþ camlardan yüzüme bakar,
Sanýrsýn ruhumda kalmamýþ vakar.
Dilinle kalbime kurþunlar sýkar,
Sonra öldürmeye kýyamazsýn sen.
Beni sana danýþ, sorma yabana,
Ellerin dilleri sýðmaz kabýna,
Çapkýnlýk kürkünü giydirip bana,
Kralým çýplaktýr diyemezsin sen.
Sitemler içinde gözyaþý döker,
Aðlaya aðlaya boynunu büker,
Hüzün kumaþýndan elbise diker,
Bahtýma giydirir soyamazsýn sen.
Mehmet NACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.