sabah sekiz.
ayaklarýmýn fikri sahil
tabanlarým
yokluk ürküten gýcýrtýlý iki ses
ihtiyar rüzgar/ tutsak martý ve deniz
okullu çocuk/ yorgun iþçi ve köpek
saat sekiz...
ve kýpýrdayan her þey
sana dair bir mevcudiyet
gitmiþ olman mühim deðil
yaþýyorsun ya.
öðlen iki.
kulaklarýmýn derdi sesin
parmaklarým
top sektiren sekiz yaramaz çocuk
tahta masa/ saman kaðýt ve kalem
denizkabuðu/ acý tütsü ve müzik
saat iki...
ve sabit duran her þey
sana ait bir hakimiyet
susmuþ olman mühim deðil
yaþýyorsun ya.
akþam yedi.
gözlerimin düþü yol
bakýþlarým
iri boncuklu mavi-yeþil kolye
dýþarýda güz/ çalan kapý ve komþu
korna sesi/ sýmsýcak çorba ve su
saat yedi...
ve günümün alnýnda
hasretine aþýk bir teslimiyet
yalnýz yemek mühim deðil
yaþýyorsun ya.
gece on iki.
þiirimin dili peltek
yüreðim
pikapta dönen hicaz peþrev
buruk tütün/ buzlu raký ve peynir
giden gemi/ dönen yolcu ve gece
saat on iki...
ve günlüðün son sayfasýna þu not;
"bu can zulmüne feda bir ubudiyet"
kanamak mühim deðil
ölüyorum ya.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.