SON VALS
Acýnýn yüreðine battýðý bir akþam!
Hüznün karelerinde hayatýn belkide son valsleri,
Kendini ansýzýn gökyüzünde görürsün,
Azrailin kanatlarýna dolanmýþ karabulutlar arasýnda;
Ýçini acýnýn kurtlarý kemirir.
Olanca agýrlýðýyla üzerine çöreklenir.
Malum acýmasýz yalnýzlýk.
Sanki son nefesinde sabýk dostun azrailin nefesini hissedersin... ..
Hüznün perdesinde silik yüzün.
Yine içini acýnýn.yalnýzlýðýn, hüznü kemirir.
Gözünün önünden bir yýldýz kaydýðýný görürsün.
Ýçini hala aç kurtlar kemirir
Malum yine yalnýzlýðýn yalýn hali
Gök yüzü kýzýla boyanýr kýzýllýkta birþeyler kaybolur
Yok olur bir birbeynine yer etmiþ. yüzler.
Anýlar hüznün ve sevincin kareleri
Uzaktan sesler duyulur.
Yer yorulur. gök yorulur.
Ellerin bulutlara dolanmýþ sende yorgun.
Akþamý selamlayan tek çobanyýldýzý da kaybolur.
akþam zifiri geceye döner.
öncü yýldýzýn ardýnca,nereye gideceðini bilirsin.
Sen yolcu itirazsýz düþersin yola.
Bir yýldýz daha kayar.
Elin yüzün. bedenin daðilir...
Ve sen bilirsin... .
Bu. gökyüzün de azraille son valsdir.
Feriha ÇELÝK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.